Mijn vintage Gucci

 photo IMG_8229_1.jpeg
Zo’n dertig jaar geleden kocht ik voor mijn verjaardagsgeld een Gucci tas. Ik was in die tijd dol op tassen met logoprintjes en wilde weleens een “echte” hebben. De exacte prijs weet ik niet meer, maar ik schat zo maximaal 250 gulden. Het was wel het instapmodelletje, een enveloptas met een schouderriempje van leer.

In die tijd was het schuin dragen van kleine tasjes ook helemaal hip. Jaren heb ik mijn Gucci met liefde gedragen, vaak gecombineerd met een grote shopper om de rest van mijn spullen te vervoeren. Zoals het gaat met de meeste dingen die je koopt, ben je op een gegeven moment toe aan iets nieuws. Zo ook met mijn tas, die verdween in de bijpassende dustbag in mijn kast om er jaren en jaren te blijven.

Een nieuwe designertas is er nooit meer gekomen, wel heleboel andere fijne en hele mooie exemplaren. Je bent tassen verslaafd of niet tenslotte.De laatste jaren koop ik regelmatig tassen bij Furla in Italiƫ. Zeker ook een heel mooi merk, prachtig leer en goed afgewerkt.

Mijn verslaving voor tassen is trouwens iets wat bij ons in de genen zit, ik kreeg het van mijn moeder, die vroeger al een goede klant bij Zumpolle was. De mooiste tassen kocht zij daar, ik herinner mij een tas van echt slangenleer die als kind veel indruk op mij heeft gemaakt. Nu is zo’n tas not done, maar toen heel chic. Ik heb het tassenvirus ook weer door gegeven aan mijn dochters. Jammer alleen dat designertassen zo waanzinnig veel kosten, want als je moet kiezen tussen een vakantie en een tas is de keuze toch snel gemaakt. Mijn Gucci kwam met de verhuizing weer boven water en ik ben vast van plan deze oude liefde weer te gaan gebruiken.

– Stefanie

Deel:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *